Sessizliğin Müziğine Sessiz Kalmak Olmaz.

Patrick Rothfuss un Kral Katili Güncesi serisinin 3. kitabını heyecanla beklerken okuyuculara "Sessizliğin Müziği" sunuldu. Üstelik yazar kitabın önsözünde "Bu kitabı satın almak istemeyebilirsiniz" diyerek okurlarına kışkırtıcı bir giriş yapıyor ve dürüst olmaya çalışarak "bunun garip bir öykü olduğunu" söyleyerek uyarıda bulunuyor.

Tüm bu kışkırtmalar ve dürüstlüğe rağmen iyi bir okur olarak serinin eksik parçası kalmasın diye büyük bir heyecanla elinize aldığınız kitap için ben de dürüst olacağım. Okunsa da olur, okunmasa da hiç bir şey kaybedilmez. Ama ilginç bir okuma deneyimi olması bakımından da kıymetli.

Kral Katili Güncesini okuyanlar Auri yi tanıyorlar. Ama seriyi okumamışsanız, bu kitap size anlaşılır gelmeyecektir. Seriyi okuyup, bu kitaptan Auri nin Şeyaltın a inişi ve sebepleri hakkında bilgi edineceğini düşünenler için ise kötü bir haberim var. Kitap sadece Auri yi ve davranışlarını daha ayrıntılı işlemek dışında hiçbir ip ucu vermiyor. Bu okurken ve merakla sayfaları çevirirken "acaba tek noktadan bile bahsetmemiş mi?" sorusuna "evet bahsetmemiş" sonucuna ulaşmanıza  ve biraz öfkelenmenize sebep olabilir.

Kitaptaki gelişmeler kadar, akış aralarına iliştirilen illistrasyonlar görülmeye değer.
Yazarın son sözünü okumayı es geçmeyin der, kitap bittikten sonra da "Auri olsa acaba şimdi bu kitabı nerede uygun bulurdu" diye düşünenlere "Auri'nin paraleline hoş geldiniz!" derim :)